BEWONER IN BEELD

Augustus 2024 - door Renata Verloop

Rosemarijn woont al sinds 1976 met haar man Ton in de Anthonij Duijckstraat. Hij bedacht trouwens de naam ‘De Triangel’ voor onze buurtvereniging! Pensioen lijkt voor deze twee niet te bestaan. Ton is als voormalig studentenpastor nog heel actief voor studenten bij de TU en Rosemarijn is en blijft kunstenaar en stelt haar werk regelmatig tentoon. 

Van oost naar west: Delft best?

Oorspronkelijk komt Rosemarijn niet uit Delft. Ze is geboren in Indonesië, opgegroeid in Almelo en bezocht in Enschede de Academie voor Kunst en Industrie, richting typografie en boekverzorging. Voor haar werk trok ze naar Amsterdam, en werkte voor een uitgeverij die kookboeken maakte voor de Albert Heijn. Na drie jaar wilde ze iets zinvollers gaan illustreren dan kookboeken en ging als freelancer aan de slag voor educatieve uitgeverijen zoals Nijgh Ditmar, Wolters Noordhoff en De Fontein. Na verloop van tijd werd dit werk minder uitdagend voor haar. Haar kunstenaarsbestaan begon toen iemand haar vroeg: “Waarom ga je niet door als schilder?”

De kunstenaar komt tot bloei

Rosemarijn woonde inmiddels in Delft met Ton en deze keuze betekende wel wat voor hun inkomen. Maar voor Ton was dat geen probleem en ze namen genoegen met wat minder, ze hebben bijvoorbeeld maar kort een auto gehad. Rosemarijn had een atelier in de Molslaan waar ze vrij werk maakte en ook veel werken verhuurde via de kunstuitleen. De liefde voor typografie laaide weer op toen er een drukpers te koop kwam in Drenthe: daar stonden ook een paar letterkasten. Deze drukpers is tot de dag van vandaag actief in haar atelier, dat zich nu op de bovenste etage van de woning bevindt. Rosemarijn maakt daar prachtige boekjes met hout- en linosnedes. Inspiratie vindt ze veel in de natuur, bijvoorbeeld op het zo geliefde Schiermonnikoog. Hieronder zie je een voorbeeld van een schets die ze tijdens een van de vele fietstochten snel maakt en hoe die uiteindelijk uitgewerkt en in een boekje is afgedrukt.

Even wennen in de buurt

In de begintijd moest Rosemarijn - in broekpak en op Zweedse klompen - na Amsterdam enorm wennen aan Delft en de toen toch wat burgerlijke buurt. De eerste jaren ging ze haar eigen gang en werd lid van de VOS (Vrouwen Oriënteren zich op de Samenleving) en links feministisch georiënteerde PPR. Kapper Koos op de hoek (lees hier het verhaal van Koos en Els) knipte haar ‘gereformeerde staart’ af. Gaandeweg kreeg ze wat meer contact in de buurt en begon ze zich er thuis te voelen. Haar twee dochters groeiden er op. Regelmatig trekken Ton en Rosemarijn er nog met de fiets op uit. De week na dit interview gingen ze met de kleinkinderen op pad voor ‘een rondje’ rond het IJsselmeer.