Mei 2025 - door Renata Verloop
Ik ontmoet Chris (rechts op de foto) en Miltos (links op de foto) op een zonnige zaterdagochtend op het bankje in de buurttuin. Ze zijn bekende gezichten in de buurt, want ze sleutelen vaak op straat aan hun sportauto’s. We zijn al een jaar of vier buurtgenoten, maar we hadden elkaar nog nooit echt gesproken. Maar nu hadden we een lang gesprek over wonen in deze buurt, auto’s, katten en het leven.
Beide mannen komen uit Griekenland en leerden elkaar kennen toen ze nog scholieren waren op een beurs voor autoliefhebbers. Deze vriendschap groeide uit tot liefde en inmiddels zijn ze alweer acht jaar een stel. Chris studeerde architectuur en kreeg na zijn afstuderen een goede baan, maar toen kwam corona. Hij besloot naar Nederland te komen om een master te doen aan de TU Delft. In 2021 kwam Miltos op vakantie naar Delft. Samen zijn in Nederland beviel zo goed, dat Miltos in het najaar definitief deze kant op kwam. “ik ben er wel een beetje ingetuind”, zegt hij nu gekscherend: “Want het weer was toen heel wat minder dan in de zomer. Ik moest ook van scratch af aan alles opbouwen en begon als fietskoerier voor een bezorgservice om geld te verdienen. Maar ik heb het fietsen door weer en wind in de winter doorstaan, dus dan kun je het Nederlandse weer voortaan wel aan.” Inmiddels werkt Miltos als zelfstandig ondernemer: hij knapt oude auto-onderdelen op en verkoopt die. Daarnaast werkt hij als fotograaf en videograaf voor met name bouwprojecten.
“Het is wel een enorm geluk dat we in deze buurt terecht zijn gekomen”, vertelt Chris. “We hadden als buitenlandse studenten met een kat nou niet echt het ideale profiel om snel in aanmerking te komen voor een huurhuis. Maar de eigenaar van het huis gunde ons het contract, omdat hij in het verleden ook in het buitenland heeft gewoond. En inmiddels hebben we het huis zelfs kunnen kopen. We vinden het zo’n fijne buurt! We hebben geweldige buren en het is hier zo rustig en veilig. Buurtgenoten accepteren ook ons kluswerk aan de auto’s - en natuurlijk houden we er rekening mee als dat wel overlast geeft.”
[verhaal loopt door onder de foto]
Hoe zit dat nou eigenlijk met die auto’s? De Mazda MX5 van Miltos is inmiddels 25 jaar oud en staat in de straat. De oude Mazda MX5 van Chris staat in een garage in de buurt en wordt tevoorschijn gehaald voor speciale gelegenheden of kluswerk. En er is nog een ‘gewone’ auto voor het woon-werk verkeer, want Chris werkt inmiddels bij een architectenbureau in Amsterdam en worstelt zich dagelijks door de file op de A4. Maar terug naar de oude auto’s: wat maakt ze zo bijzonder? “Het zijn race-auto’s waarmee we ook op het circuit van Zandvoort rijden”, vertelt Chris. “Het zijn niet de snelste auto’s, maar voor ons is het de sport om ze zo plezierig en sportief mogelijk te laten rijden. Qua gevoel komt het dicht bij op een motor rijden. En we doen er ook gewoon boodschappen mee bij de Lidl hoor! Al moeten we dan wel opletten met de hoge drempels in straat …”
Dat de liefde voor auto’s niet alleen te maken heeft met techniek, blijkt wel uit de manier waarop ze er allebei over praten. “Ik heb mijn auto nu 10 jaar”, vertelt Chris. “En eigenlijk groeit de auto mee met mijn ontwikkeling. Hij is al net zo vaak veranderd als ik ben.” Miltos vult aan: “Je kunt zo’n auto zien als een leeg canvas, wat je helemaal naar eigen smaak kunt invullen. En rond deze auto’s bestaat een heel actieve community. Ik heb daardoor best snel vrienden kunnen maken hier. En als we samen klussen aan de auto’s, dan gaan de gesprekken echt niet alleen over de auto's en techniek. Dan komt alles voorbij wat ons bezig houdt.”
Ik vraag hen welke reacties ze van voorbijgangers krijgen als die hen zo op straat met de auto’s bezig zien. “We krijgen eigenlijk alleen maar leuke reacties”, zegt Chris. “Mensen vinden het ook leuk om jonge mensen te zien die zich wijden aan een hobby.” Chris geeft ook aan dat hij dat heel belangrijk vindt. “Het is iets van deze tijd, dat we nergens meer tijd voor hebben. "Ik ben zelf ook heel druk met mijn werk en aan het nadenken over hoe ik een betere balans krijg met privé.”
Tot slot wil ik natuurlijk graag weten wat ze van de nieuwe buurttuin vinden. Chris zegt daarover: “De buurttuin is echt een hele positieve verandering. Mensen waarderen het, ik zie ook echt al veel mensen die er gebruik van maken. Het is ook goed dat het echt vanuit de buurt komt. Zo’n initiatief vanuit de buurt en samenwerking met de gemeente zie je in Griekenland niet zo snel, dus dat vinden we echt wel bijzonder.”
Dit is het derde interview in de reeks Bewoners in beeld | Beeld van de bewoners. Ben jij nieuwsgierig naar een buurtgenoot en zou je die graag een keer laten interviewen? Laat het ons weten via plantsoendelft@gmail.com! En zelf iemand interviewen mag natuurlijk ook ;-)